Data: 
                          26/11/2003 19.50.47
                          
                        
 
 
  
                           rispondi 
                        al msg  
                         
                           nuovo 
                        msg  
                         
                           cerca nel forum 
                        
  
                           torna 
                        all'indice  | 
                       
                        Caro Bukowski, avrei bisogno della traduzione di alcuni passi tratti dal De finitate motus et temporis di Roberto Grossatesta.
 
  Dico, quod in hac opinione est imaginatio temporis post omne tempus; et haec  imaginatio est falsa, si stabit caelum; et haec opinio solvitur ut supra. 
  Item: ultimum motum aut est corruptible aut non. Si est ens corruptivum,  aut est corruptor aut non. Quod si est, erit processus in infinitum. Ergo  oportet ponere ultimum motum in corruptibilem et motorem incorruptibilem.  Si ergo aliquando cessabit motus, quaeritur ratio, quare tunc plus, quam  prius. 
  Et manifestum est, quod istas quaestiones et opiniones non inducit nisi  imaginatio temporis post omne tempus et impotentia intelligendi  aeternitatem simplicem motoris primi secundum dispositionem unam se  habentis, mutabilia tamen temporaliter variantis.
  Nec moveat aliquem, quod Aristoteles et alii philosophi probant Deum esse  incommutabilem et intemporalem et cetera talia, ut putet eum vel alios  philosophos simplicitatem aeternitatis perspicue intellexisse. Quare scire  debemus, quod multa per discursum rationis convincimus esse vera, quorum  essentiam non intelligimus, sicut multi homines sciunt ostendere firma  ratione, quod intelligentiae sunt et quod Deus est, non tamen intelligunt  essentiam divinam vel incorporeitatem intelligentiarum, sed ea sub  phantasmatibus corporalibus quasi solem sub nube vident, et si sequantur  phantasmata, multas proprietates corporales de non corporalibus false  affirmant et dicunt et existimant contraria illis, quae alias per  discursus rationis suae invenerunt. Consimile accidit Aristoteli et aliis,  qui per discursum rationis firmiter sciunt aeternitatem simplicem esse et  tamen ipsam aeternitatem simplicem perspicue non intellexerunt, sed sub  phantasmate extensionis temporalis quasi a longe speculantcs eam viderunt  et sequentes ipsum phantasma extensionis temporalis multa inconvenientia  affirmaverunt, sicut de perpetuitate motus et temporis et per consequens  mundi. 
 
  Cordiali saluti :)
  
                         |