Data:
15/04/2003 21.33.16
rispondi
al msg
nuovo
msg
cerca nel forum
torna
all'indice |
scusami, mi sono dimenticato di scriverti le 3versioni(vale il discorso di prima:se ti fa piacere farmele.. GRAZIE MILLEEEEEE....altrimenti,grazie lo stesso!)per favore...solo x questa volta...ke devo partire!
Sicilia traditur primum Trinacria postea Sicania appellata esse. Cyclopes in ea antiquitus dominabantur, sed, postquam Apollo eos necavit, rex insulae Cocalus factus est. Deinde singulae urbes in tyrannorum potestatem venerunt, inter quos Anasilaus' clarus fuit. Hic iustum adsidue se praebuit atque eius moderatio magni aestimata est. Moriturus, tyrannus filiis adhuc parvis tutorem Micalum dedit, spectatae probitatis servum; atque ea fuit apud omnes memoria suorum meritorum, ut libenter praetulerint servo parere quam mortui tyranni filios deserere. Ita evc-nit ut liberi cives, suae dignitatis obliti, permiserint regnum a servo administrari. Cum autem Carthaginienses occupare Siciliam instituissent, diu pugnare coacti sunt contra variarum urbium insulae tyrannos.
Xantippe, Socratis philosophi uxor, admodum morosa atque iracunda fuisse fertur: nam satis in ea erat irarum et molestiarum muliebrium. Has eius intemperies in maritum Alcibiades, philosophi discipulus, demiratus, Socratem interrogavit quid rationis' esset cur tam acerbam muliorem domo non exigeret. << Quoniam, Socrates inquit, cum illam domi perpetiar, insuesco et exerceor quo ceterorum quoque foris petulantiam atque iniurias facilius feram>. Secundum hanc sententiam Varro quoque in eo libro quem de mariti officiis scripsit: << Uxoris - inquit - vitium aut tollendum aut tolerandum est, qui vitium tollit, uxorem commodiorem facit, qui fert, sese mehorem >>. Quodam die, s:lcut plurimi tradunt, Xantippe eo petulantiae atque improbitatis pervenit, ut in maritum aquam sordidam iaceret ; at Socrates nihil perturbatus: << Nam post tonitrua imbres venturos esse sciebam >>.
Iniurias, etiam gravissimas, oblivisci magni animi est. Caius lulius Caesar ex Gallia, quam annorum vi ac rei militaris peritia domuerat, mam regressus, omnibus inimicis suis ignovit: sicut Calvo et Catullo poetis, qui epigrammatis famam ipsius laceraverant, ita omnibus iis qui, Pomo faventes, in ipsum arma sumpserant. Quod, ut Cicero testatur, maxim honorem Caesari comparavit. Nec minore laude dignus est Vespasiaimperator, qui parcendi virtutem et ipse adsidue exercuit et in ceteris s permagni fecit. Nam dotem locupletissimam Vitellii filiae, acermi sui adversarii, dedit atque duo milia sestertium famulo suo, praemii us.i, donavit: ille, quamquam ab adversario magnarum iniuriam poenas tere potuerat, ei tamen ignoverat. Rei publicae tamen usus docet nimiam animi magnitudinem nonnumquam damna afferre posse.
|